In het zicht van de haven!
Daar is hij weer! Zoals je al leest, zijn we er niet ver meer van verwjderd. De afgelopen dagen zijn niet geheel zonder slag of stoot verlopen. Spanje is toch anders dan ons eigen landje. De kiliometers die je in Nederland aflegt van Groningen naar Maastricht , ook al heb ik die in zijn totaal nog niet overbrugd maar delen, behoorlijk eenvoudig. Hoogten verschillen tot 14% waar vind je die bij ons. Dat zoiets hier normaal is, ben ik inmiddels wel achter. Een traject van zo'n 300 km is daarom geen peulenschil. En als je dan in het zicht terugkijkt, lijkt het meegevallen te zijn. Terwijl je onderweg denkt mijn god waar ben ik aan begonnen. Maar met hulp van .......????...... Ging het weer. Zo'n traject doe jan eigenlijk meer op, van hoe ver al en hoe ver nog. Wij wilden wel heel graag met Pinksteren in Santiago zijn. Dat lijkt er nu ook wel in te zitten. Ik weet nu wel hoe groot en gevarieerd dit deel van Spanje is. Ik kom al tientallen jaren indit voor mijn prettig land met een ruime schakering aan mensen. Ik ben er vaak verliefd (op) geworden! Daar is het nu niet van gekomen. Fietsen met een einddoel geeft een andere invulling! Bovendien je bent samen en let veel meer op elkaar en hebt geen tijd voor die andere fiets(t)er of lo(o)p(e)(st)r. Op de weg moet je bij de les blijven. Terug naar de tocht van eer-gisteren-vandaag was niet gemakkelijk. Van ruim 30 gr naar bijna bevroren knieen. Vandaag nog de regenkleding uit de tas. Daar zit maar 24 uur tussen. Ik wil maar aangeven hoe verschillend de ervaring dan kan zijn. Dat heb je natuurlijk thuis ook, maar hier ervaar je het anders. De hoge bergen de lage bewolking het prachtige zonlicht en de grauwe regensluier allemaal omjeheen. Ja mensen,ik heb altijd dit inmijn hoofd gehad, ooit naar hier te fietsen en dank zij mijn Henk gaat dit lukken. Hopenlijk morgenmijn finale verhaal.
Wim
Lieve groet, francie.
Ik wens jullie een mooie aankomst!
wij denken in ieder geval aan jullie!
Nu ,het behalen van de finish moet gaan lukken, dat kan niet anders.
Jullie hebben al zoveel doorstaan! En dan op het einde van de rit op Pinksteren de Heilige geest ontvangen, kan er een grotere beloning zijn?
Zo te lezen zijn jullie tijdens deze tocht wel gelouterd en dat hoort ook zo. Waar ik wel nieuwsgierig naar ben is, of je veel hebt kunnen mediteren tijdens de rit, want daar heb ik je nog niet veel over gehoord Wim, wel van pijn aan je kont!
Ik kijk er wel naar uit om je sappige verhalen nog eens " live" te horen. Het is na deze prestatie toch wel weer gebleken. Homo,s zijn ook echte KERELS!!!
Je wilde altijd al de lange fietstocht naar Santiago de Compostella maken en wat is er mooier omdat nu met Henk samen te bereiken. Het is niet voor iedereen weggelegd,helaas!! Een ervaring rijker waar jullie nog heel lang en veel over zullen praten. Misschien kunnen wij daar ook nog eens van genieten.
Zet "m op want de laatste loodjes wegen het zwaarst.
Jullie gaan de finish halen en dan is het genieten puur,en uitrusten.Nog veel succes en groetjes van,
Johan en Rien
Inderdaad de laatste loodjes maar je weet waar het allemaal om gaat. Ik hoop als jullie zondag in de kerk zitten en terug denken aan de fietstocht dat het samen zijn een geluk is. Misschien kan je nog een kaarsje laten branden voor ons moeder dat was altijd haar wens als je bij Maria was geweest. Verder nog veel plezier en voor straks een welkom thuis. Doei Frans.