" In de haven"

Mensen ik herhaal niet de woorden, die ooit Iemand bezigde ruim twee duizend jaar geleden. Men heeft ons geen moment verlaten!! Wij zijn er nu echt. SANTIAGO DE COMPOSTELLA. We hebben gisteren in de boerderij waar we verbleven een echtpaar uit Nederland ontmoet en dat was voor ons al een soort hoogtepunt. Van onze leeftijd.man was al vanaf begin april onderweg en zij was opgestapt in Leon. En wat je dan kunt delen.dat is weer zo'n geschenk. De euforie en dip die je allemaal doormaakt kun je delen. Lotgenoten!! Een bijzondere ervaring. Daarnaast heerlijk samen genoten van een uitstekende maaltijd met supplement. Vanmorgen door het stel uitgebreid uitgezwaaid, dat voelt dan of je familie bent. Op weg voor de laatste 35 km. Ook vandaag weer een pittige. Het leek wel of de samensteller van de route Clemens Sweerman nog een paar plaagstootjes wilde uitdelen. Maar hij had niet gerekend op de aanwezigheid van de Heilige Jacobus. Je moet het maar van ons beiden aannemen, maar we zitten op een stuk met een stijging van 10 % en we werden beiden gevoelsmatig naar de top geduwd.de wind pal van achter. En dan volgt het naambord Santiago, de emotie speelt dan met je. Ook dat kun je niet regiseren. Het overkomt je! De kathedraal waar je dan naar toe fietst, valt tegen. Staat in de stijgers en een grote bouwlift ontsiert het voorfront. Jammer maar ook hier zal het wel weer zo zijn ; de tand des tijds, want al eeuwen komen die pelgrims en vandaag 2 op de fiets uit Heijen en Nijmegen.we gaan er van genieten.of we daar ook dronken van worden hoor je later nog wel. Ik ben in ieder geval al dronken van geluk.

Pelgrim Wim